Αναβίωση του εθίμου της Περπερούνας
Πρόκειται για ένα πανελλήνιο και πανάρχαιο έθιμο, με αναφορές στις περιόδους αναβροχιάς, όταν κινδύνευαν να χαθούν οι σοδιές, από την ξηρασία, κατά το φθινόπωρο.
Σύμφωνα με το έθιμο, μαζεύονταν οι κοπέλες κι έντυναν ένα μικρό κορίτσι, με φύλλα και πρασινάδες. Έπαιρναν ένα δοχείο με νερό και μια πρασινάδα στα χέρια και γυρνούσαν στο χωριό χορεύοντας και τραγουδώντας το παρακλητικό τραγούδι, για τη βροχή.
«Περπερούνα περπατεί, το Θεό παρακαλεί,
για να ρίξει μια βροχή, μια βροχή, μια σιγανή,
να γεννούν τα στάρια μας και τα καλαμπόκια μας.
Μπάρες-μπάρες τα νερά, μπάρες-μπάρες τα κρασιά». (Αιανή, Κοζάνης)
Όποιον συναντούσαν στο δρόμο τον ράντιζαν με το νερό και του τραγουδούσαν.
Σε κάθε σπίτι που έφταναν, έβγαινε η νοικοκυρά και έβρεχε τα χόρτα της Πιρπιρούνας, σαν να είχε πραγματικά, βρέξει. Η Πιρπιρούνα τίναζε τα νερά από πάνω της και έπεφταν οι σταγόνες στο έδαφος όπως η βροχή.
Μετά η κάθε νοικοκυρά τους έδινε κεράσματα ή χρήματα και τα παιδιά της εύχονταν
"Να δώσει ο Θεός μια καλή βροχή".
Σύμφωνα με το έθιμο, μαζεύονταν οι κοπέλες κι έντυναν ένα μικρό κορίτσι, με φύλλα και πρασινάδες. Έπαιρναν ένα δοχείο με νερό και μια πρασινάδα στα χέρια και γυρνούσαν στο χωριό χορεύοντας και τραγουδώντας το παρακλητικό τραγούδι, για τη βροχή.
«Περπερούνα περπατεί, το Θεό παρακαλεί,
για να ρίξει μια βροχή, μια βροχή, μια σιγανή,
να γεννούν τα στάρια μας και τα καλαμπόκια μας.
Μπάρες-μπάρες τα νερά, μπάρες-μπάρες τα κρασιά». (Αιανή, Κοζάνης)
Όποιον συναντούσαν στο δρόμο τον ράντιζαν με το νερό και του τραγουδούσαν.
Σε κάθε σπίτι που έφταναν, έβγαινε η νοικοκυρά και έβρεχε τα χόρτα της Πιρπιρούνας, σαν να είχε πραγματικά, βρέξει. Η Πιρπιρούνα τίναζε τα νερά από πάνω της και έπεφταν οι σταγόνες στο έδαφος όπως η βροχή.
Μετά η κάθε νοικοκυρά τους έδινε κεράσματα ή χρήματα και τα παιδιά της εύχονταν
"Να δώσει ο Θεός μια καλή βροχή".
Η αναβίωση των εθίμων της πατρίδας μας, μέσα στη σχολική τάξη, βοηθάει τα παιδιά, να έρχονται σε επαφή με το πολιτιστικό τους παρελθόν, να γνωρίζουν τον τρόπο ζωής των προγόνων τους και να αναζητούν περισσότερες πληροφορίες, μέσα από τα βιβλία, το διαδίκτυο ή τους φορείς της ζωντανής παράδοσης, που είναι οι μεγαλύτεροι, σε ηλικία, άνθρωποι.
Η διαδικασία της αναπαράστασης των εθίμων, εξάπτει τη φαντασία και τη δημιουργικότητά τους και απογειώνει το βιωματικό τρόπο κατάκτησης της γνώσης.
Η διαδικασία της αναπαράστασης των εθίμων, εξάπτει τη φαντασία και τη δημιουργικότητά τους και απογειώνει το βιωματικό τρόπο κατάκτησης της γνώσης.